Kitabları

Biblioqrafiyası

Kitablar

Azərbaycan aşıqları [Mətn] /toplayanı Hümmət Əlizadə.-Bakı: Azərnəşr, 1929.- C.I: El ədəbiyyatı nümunələri.- 293 s.
Kitabın içindəkindən: Əsərlərindən nümunələr: Deyişmə: [Aşıq Ələsgərlə Aşıq Söyünün]; Təcnis; Dağlar: [şeir]; Dodaq dəyməzdən və ya zərxətaji təcnis; Gözəlləmə; Deyişmə: [Aşıq Ələsgərlə Həcər xanım].- [S.11-30].

Aşıq Ələsgər [Mətn]: [şeirlər] /Aşıq Ələsgər; topl. Hümmət Əlizadə.- Bakı: Azərnəşr.- 1934.- 183 s.

Kitabın içindəkilərdən: Əlizadə H. Aşıq Ələsgər haqqında; Əlizadə H. Aşıq Ələsgərin tərcümeyi-halı. Lirik şeirlər: İncimərəm; Şirin-şirin; Güllü; Gəlibdir; Nə damaq var; Güləndam; Köynəginə; Dönübdür; Öldürür; Ürəyimdə; Əvəzdir; Düşdü; Getmə amandır; Xoş gəldin; Eyləmişəm; Dağılsın; Sənə qurban; Bir ləzzəti var; Zülflərin; Şirindir; Qaşların; Gördüm; Xurşud; Olacaqdır; Qanan olsa; Gözəl; Şəkər xanım; Can dərman; Aşqım Murad; Nişanəsi; Müşqünaz; Olmazolmaz; Nə dedi; Mənim; Düşərmi; Olmaz; Yetmədi; Gözəllər; Ola; Kimi; Düşdü; Salamatdır; Telli; Kəsibdi; Sarı köynək; Dolanıb; Dilbər; Gəraylılar: Gözəl sənin nə vədəndir; Gözəl sənə nə qalıbdı; Gözəl sənə məlum olsun; Pəncərədən o gün baxdım; Durum dolanım başına; Gözəllər seyrəngahısan; Ala gözlü telli ceyran; Gözəl səndə nə qaydadır. Tərifləmələr: Bir gözəl gördüm bu gün; Həcər; Gözəllər. Təcnislər və dodaq dəyməzlər: Könül sən ki, düşdün eşqin bəhrinə; O sərxoş yerişin, bu sallanırsan; Hicran tüccarıyam, qəm şikəstəsi; Səndən ötrü ömrüm barın becərdim; Bilirsə könlümün nədir davası; Əlifdən dərs aldım, əbcəd oxudum; Yenə axdı çeşmim yaşı sel oldu; Ay nazənin dərdin mənim canımı; Sağ əlində qızıl şanə sevdiyim; İbtida ustaddan dərsim alanda; Xudam onnan səni yoldan yaradıb; Gəldi yaz ayları həsrət çəkər xak; Xudam səni nə xoş gündə yaradıb; Var olsun Qarabağ əcəb səfadır; Mükənnəd, sək rəqib xayini-xəbis; Dağlar sinəsində lala seyr edər; Sabah dost zülfünə şanə çəkəndə; Elə qafil atdın qaçın müjganın; Gözəllər sultanı, mələklər şahı; İsmin üç hərfdir ay çeşmi xumar; Qarlı dağlar gəldi düşdü araya; Arif olan diqqət ilə fəhm elə; Cığalı təcnislər: Ay bimürvət həsrətini çəkəndə; İsmin üç hərfi ilə eylərəm bəyan; Ay əziz yar can, min dərdə dərman. Dodaqdəyməz təcnislər: Hər kəsin qəsdindən aşiqlik keçər; El yeridi yalnız qaldıq səhrada; Sarsaqla seyrə çıxsan səhraya; Qeyz eylər səndən çəkilər dağlara. Müxtəlif şeirlər: Dağlara; Bahar fəsli, yaz ayları gələndə; Şah dağ; Bağlama; Nəsihət; Xədəngi söz; Düşərsən; Aşiq necə olmalıdır; Şikayət; Görmədim; Fələk; Olmaz; Nəsihət; Yaxşıdır; Məməm; Çəkməyə; Qocalıq; Həcvlər: Qarışdırma Şəmsəddini, Qazaxı; Bir adamsan bir adama namə yaz; Həcər xanıma; Arif olan insanlıqdan keçməsin; Gəlmədin; Elçilərə; Arvadına; Pustalçıya; Pişik; Birə; Tufəng; Nəmər. Deyişmələr: Aşıq Ələsgər və Şair Vəli; Aşıq Ələsgər və Aşıq Söyün; Aşıq Ələsgər və Həcər. Aşıq Ələsgərə bənzətmələr: Şair Vəli; Aşıq Musa; Aşıq Nəcəf; Abdulla; Aşıq Hüseyn; Sarı köynək; Gözələ.

Aşıq Ələsgər. Əsərləri [Mətn] /Aşıq Ələsgər; topl. Hümmət Əlizadə; bədii tərt. Əmir Hacızadə; red. S.Hüseyn.- Bakı: Azərnəş, 1935.- 233 s.

Kitabın içindəkilər: T.Əli. Aşıq Ələsgər haqqında. Lirik şeirlər: İstər asdır, istər yara qul elə; Məcnun təkin bu dağları gəzirdim; Tovuz kimi qalxdı çeşmə başından; Arif olan gəlin sizə söyləyim; Göz-gözə baxanda məhəbbətilə; Güləbətin qıyı tər sinən üstə; Səni gördüm, əl götürdüm dünyadan; Ala gözlüm, səndən ayrı düşəli; Fələyin qəhrindən, el tənəsindən; Dərdim çoxdur dindirməyin həzarat; Ay bimürvət, biinsafın balası; Gözəllər sultanı ay Cəlbi xanım; Çərşənbə günündə, çeşmə başında; Gözəllər sultanı, mələklər şahı; Tərlan tamaşalı, maral baxışlı; Ala gözlüm səndən ayrı düşəli; O cəllad qaşların qəhri zəhməti; Bir sözüm var sənə ruhən deməli; Qadir mövlan yazar yazanda; Ay nazənin, xatirinə dəyməsin; Bir gözəl görmüşəm “Çalqılınc”da; Ay nazənin, ay qabağın altından; Gedirdim güzarım düşdü bulağa; Camalın şöləsi nuri-təcəlla; Dedin könül içmə eşqin camını; Can qurban eləsən, layiqdir, layiq; Görürsənmi oğrun baxan gözəli; Gəl getmə buradan, ey Şəkər-xanım; Dürdanəni səngi-siyah içində; Kamil ovçu ölməyincə usanmaz; Ay ariflər gəlin sizə söyləyim; Səhər çağı mah camalın görəndə; Eşq oduna yanan yanmaz aşkara; Aman qasid mənim ərzi-halımı; Bilmirəm ki, nə bəlalı qul oldum; Həcər xanım, qaşın gözün təhrində; Qabiliyyətdə, mərifətdə, kamalda; Səhər vaxtı mənim müşkül çağımda; Adı Tərlan, özü tərlan balası; Sevdiciyim hanı, gözəllər xanı; Pasibanı oldum mən dost rahinin; Şahmar zülflərini görəndən bəri; Əsdi sər-sər yeli yenə üzümə; Cilvələnib nə durubsan qarşımda; Gərdanına neçə şahmar dolanıb; Sallana-sallana gedən salatın; Könlümün şüşəsi sağın ki sınar; Yayda yaylağındır, qışda oylağın; Orğun-orğun daldalardan baxanda; Səhər-səhər bağda gəzən nazənin; İltimaz eylərəm gedən canlara; Dodağın qönçədir, dəhanın sədəf. Gəraylılar: Gözəl sənə nə qaydadır; Gözəl sənə məlum olsun; Pəncərədən o gün baxdım; Durum başına dolanım; Gözəllər seyrangahısan; Ala gözlü telli Ceyran; Durum dolanım başına; Küsmə ay bimürvət gözəl; Səhər çağı çeşmə üstə; Deyin deyin o gəlinə; Həsrətini çəkə-çəkə. Tərifləmələr. Təcnislər və dodaq dəyməzlər: Könül sən ki, düşdün eşqin bəhrinə; O sərxoş yerişin, bu sallanışın; Hicran tüccarıyam, qəm şikəstəsi; Səndən ötrü ömrüm barın becərdim; Bilirsə könlümün nədir davası; Əlifdən dərs aldım, əbcəd oxudum; Yenə axdı çeşmim yaşı sel oldu; Ay nazənin dərdin mənim canımı; Sağ əlində qızıl şanə sevdiyim; İbtida ustaddan dərsim alanda; Xudam onnan məni yoxdan yaradıb; Gəldi yaz ayları həsrət çəkər xak; Xudam səni nə xoş gündə yaradıb; Var olsun Qarabağ əcəb səfadır; Mükənnəd, sək rəqib xayini-xəbis; Dağlar sinəsində lala seyr edər; Sabah dost zülfünə şanə çəkəndə; Elə qafil atdın qaşın müjganın; Gözəllər sultanı, mələklər şahı; İsmin üç hərfdir ay çeşmi xumar; Qarlı dağlar gəldi düşdü araya; Arif olan diqqət ilə fəhm elə; Əlif hökmü ilə, cim fərmanilə; Götürüb sazımı girrəm meydana; Ay çimürvət həsrətini çəkməkdən; Ay əziz yaxşı can, min dərdə dərman; Arif olan, bu dərd alıb canımı; Mərifət bəhrinə qavvasam deyən; Hər kəsin qəsdindən aşıqlıq keçər; El yeridi yalınız qaldıq səhrada; Sarsağıla seyrə cıxsan səhraya; Ğeyz eləyər çən çəkilər dağlara; Bir gözəl gördüm bu gün; Mən səni bənzətmişəm; Yetişib bahar fəsli; Qafıl pəncərədən baxdım; Canımı qurban eylərəm; Yaraşdırıb əndamına; Bu gün bir gözəl görmüşəm; Cilvələndi tovuz kimi; Naqafil çıxdı qarşına; Məşədi gəhm elə gör; Bir bivəfa dost yolunda. Müxtəlif şeirlər: Bir ay növbahardan keçəndə; Bahar fəsli yaz ayları gələndə; Süsənli, sünbüllü, tər bənövşəli; Yaradan yaradıb külli aləmi; Aləmdə dastan olub; Məğrurluq eyləyib ustadam deyən; Sərraf yüz bəzəsə səngi siyahi; Məğrurluq eyləyib ustadam demə; Aşıq olub diyar-diyar gəzənin; Yazır aşıq vermə ömrünü zaya; Bivəfanın, müxənnəsin, nakəsin; Dad sənin əlindən a qanlı fələk; Müxənnəd zamanı bimürvət fələk; Arif məclisində bir söz söylərəm; Can deməklə candan can əksis olmaz; Bu dünyanı mən təcrübə eylədim; Arif olan gəlin sizə söyləyim; Əqildən kəm, hüşdan çaşqın, dildən küt; İnsan payız ölə, yazda dirilə; Nə sevda tapıbsan, nəyə talıbsan; Ay həzərat, gəlin sizə söyləyim!; İki bədən gördüm altmış baş var; Mərifətlə nəfs girdi cahada; Bu gün bir əcayib gördüm; Mərd igidin məclisindən; Gün kimi aləmi tutubdur adın; Dəli Alı bir sədd açıb; Dəli Alının tərifini. Həcvlər: “Qarışdırma Şəmsəddini, Qazağı; Bir adamsan bir adama namə yaz; Söyütdür zatınız billəm mollalar; Yüz igidin birin bəyən boyun əy; Arif olan insafından keçməsin; Qərib, qürbət eldə qız sevən oğlan; Ala gözlü nazlı dilbər!; Danışdıq, barışdıq mərhəmətlə; Aman siçanın əlindən; “Qanlı”da qonaq qalanda. Deyişmələr: Aşıq Ələsgər və Şair Vəli; Aşıq Ələsgər və Aşıq Söyün; Aşıq Ələsgər və Həcər. Aşıq Ələsgərə bənzətmələr: Şair Vəli; Aşıq Musa; Aşıq Nəcəf; Abdulla; Aşıq Hüseyn; Şair Vəli.

Aşıq Ələsgər [Mətn]: [şeirlər] III çapı /Aşıq Ələsgər; topl. Hümmət Əlizadə.- Bakı: Azərnəşr, 1937.- 264 s.

Kitabın içindəkilər: Aşıq Ələsgərin bioqrafiyası. Qoşmalar: Çərşənbə günündə, çeşmə başında; İstər asdır, istər yara qul elə; Tovuz kimi qalxdı çeşmə başından; Görürsənmi oğrun baxan gözəli; Gözəllər sultanı, mələklər şahı; Ala gözlüm, səndən ayrı düşəli; Dərdim çoxdur dindirməyin həzarat; Ay bimürvət, biinsafın balası; Gözəllər sultanı ay Cəlbi xanım; İki sevgi bir araya gələndə; Səni gördüm, əl götürdüm dünyadan; Tərlan tamaşalı, maral baxışlı; O cəllad qaşların qəhri zəhməti; Kamil ovçu ölməyincə usanmaz; Bir sözüm var sənə pünhan deməli; Qadir mövlan yazar yazanda; Ay nazənin, xətirinə dəyməsin; Bir gözəl görmüşəm “Çalqılınc”da; Ay nazənin, ay qabağın altından; Gedirdim, güzarım düşdü bulağa; Camalın şöləsi nuri-təcəlla; Dedim, könül, içmə eşqin camını; Can qurban eyləsən layıqdır, layıq; Göz-gözə baxanda məhəbbət ilə; Gəl getmə buradan, ey Şəkər- xanım; Dürdanəni səngi-siyah içində; Könlümün şüşəsi, saqın ki, sanar; Fələyin qəhrindən, el tənəsindən; Yayda yaylağımdır, qışda oylağım; Orğun-orğun daldalardan baxanda; Güləbətin qıyı tər sinən üstə; İltimas eylərəm gedən canlardan; Dodağın qönçədir, dəhanın sədəf; Arif olan, gəlin sizə söyləyim; Bilirsən könlümün nədir davası; Bir dili qurumuş kaf, lam, sat, dedi; Ay ariflər, gəlin sizə söyləyim; Dad sənin əlindən, a qanlı fələk; Çərxin gərdişindən bimürvət fələk; Adil padşahsan, ədalətin var; Yazıq aşıq, vermə ömrünü zaya; Arif məclisindən bir söz söylərəm; Can deməklə candan əksik olmaz; Bu dünyanı mən təcrübə eylədim; Arif olan, gəlin sizə söyləyim; İnsan payız ölə, yazda dirilə; Bu dünyada üç şey başa bəladı; Həcərxanım, qaşın, gözün təhrində; Səhər vaxtı mənim müşkül çağımda; Adı tərlan, tərlan balası; Sevdiciyim, hanı gözəllər xanı?; Pasibani oldum mən dost rahının; Şahmar zülflərini görəndən bəri; Əsdi sər-sər yeli yenə üzümə; Cilvələnib nə durubsan qarşımda; Gərdəninə neçə şahmar dolanıb; Sallana- sallana gedən salatın; Arif olan insafından keçməsin; Məərifətlə nəfs girdi cahada; Gün kimi aləmi tutubdur adın;

Ala gözlüm, səndən ayrı düşəli; Səhər çağı mah camalın görəndə; Eşq oduna yanan yanmaz aşkara; Aman qasid, mənim ərzi-halımı; Bilmirəm ki, nə bəlalı qul oldum; Qabliyətdə, mərifətdə, kamalda; Ömrüm ah-vaynan keçdi dünyada; Müddətdir, gəzirdim mən təbib deyə; Hər yetən gözələ gözəl demərəm; Aşıq olub diyar-diyar gəzənin; Bivəfanın, müxənnəsin, nakəsin; Yüz igidin birini bəyən, boyun əy; Məğrurluq eyləyib ustadam demə; Yaradan yaradıb külli- aləmi; Nə sevda tapmısan, nə yatalmısan; Bahar fəsli, yaz ayları gələndə; Bir ay yarım nobahardan keçəndə. Təcnislər: Könül, sən ki, düşdün eşqin bəhrinə; Hicran düşkünüyəm, gözəl müştaqı; Əlifdən dərs aldım, əbcəd oxudum; O sərxoş yerişin, bu sallanışın; Səndən ötrü ömrüm barın becərdim; Şahmar zülfün bədnəzərdən daldala; Ay nazənin, dərdin mənim canımı; Sağ əlində qızıl şana sevdiyim; İbtida ustaddan dərsim alanda; Xudam onnan məni yoxdan yaradıb; Xudam səni nə xoş gündə yaradıb; Var olsun Qarabağ, əcəb səfadır; Müxənnəs seyrağıb, xaini-xəbis; Sabah dost zülfünə şana çəkəndə; Elə qafil atdın gözün müjganın; Gözəllər sultanı mələklər şahı; İsmin üç hərfdir ay çeşmi xumar; Qarlı dağlar gəldi düşdü araya; Arif olan diqqət ilə fəhm elə; Əlif hökmü ilə, cim fərmanilə. Dodaqdəyməz təcnislər: Gəldi yaz ayları həsrət çəkər xak; El yeridi yalnız qaldıq səhrada; Hər kəsin qəsdindən aşığlıq keçər; Sarsağla seyrə çıxan səhraya; Ğeyz eyləyər çən çəkilər dağlara; Dağlar sinəsində lalə seyr edər. Cığalı təcnislər: A bimürvət, həsrətin çəkməkdən; Arif olan, bir dərd alıb canımı; Arif olan, bir od düşüb canıma; Mərifət bəhrində qəvvasam deyən; İsmin üç hərfi ilə eylərəm bəyan; Götürüb sazımı girrəm meydana. Gəraylılar: Səhər-səhər sağal verir; Nə baxırsan pəncərədən; Bir gözəl keçdi yanımdan. Tərifnamələr: Bir gözəl gördüm bugün; Mən səni bənzətmişəm; Yetişib bahar fəsli; Qafıl pəncərədən baxdın; Canımı qurban eylərəm; Yaraşdırıb əndamına; Bugün bir gözəl görmüşəm; Geyibsən tər əndama; Ariflər, fəhm eləyin;

Cilvələndi tovuz kimi; Naqafil çıxdı qarşıma; Meşədi, fəhm elə, gör; Dəli Alı bir sədd açıb; Dəli Alının tərifini; Mərd igidin məclisindən; Aləmdə dastan olub. Həcvlər: İki bədən gördüm altmış başı var; Bugün bir əcayib gördüm. Müxtəlif parçalar: Sən şəyirdsən, hey deyirsən...; Bir bivəfa dost yolunda; Qanlıda qonaq qalanda; Aman siçanın əlindən. Deyişmələr: Aşıq Ələsgərlə Şair Vəlinin deyişməsi; Aşıq Ələsgər və Şair Vəli; Aşıq Ələsgərlə Aşıq Hüseynin deyişməsi; Aşıq Ələsgər və Aşıq Hüseyn; Aşıq Ələsgərlə Həcərin deyişməsi. Aşıq Ələsgərə bənzətmələr: Şair Vəli; Aşıq Musa; Şair Abdulla; Aşıq Hüseyn.

Aşıq Ələsgər. Şeirlər [Mətn] /Aşıq Ələsgər; topl. və tərt. ed. İslam Ələsgərov; müqəddimə O.Sarıvəlli.- Bakı: Azərnəşr, 1956.- 200 s.

Kitabın içindəkilər: Osman Sarıvəlli. Ustad aşıq, qüdrətli şair...: [müqəddimə]. Qoşmalar: Güləbətin qıyı tər sinən üstə; İstər dara çəkdir, istər qul eylə; Dərdim çoxdur, dindirməyin, həzərat; Tərlan tamaşalı, maral baxışlı; A bimürvət, həsrətini çəkməkdən; Can qurban eyləsən layiqdir, layiq; Gözəllər sultanı, mələklər şahı; A bimürvət, nainsafın balası; A bimürvət, axı səndən ötəri; Fələyin qəhrindən, el tənəsindən; Dürdanəni səngi-siyah içində; İltimas eylərəm gedən canlardan; Xəstə könül dərdü-qəmdən ayrıldı; Ay ariflər, gəlin sizə söyləyim; Ay nazənin, xətirinə dəyməsin; Yanağın qırmızı, irəngin ağdır; A bivəfa, a bimürvət, nainsaf; Çərşənbə günündə, çeşmə başında; İki sevgi bir araya gələndə; Bir sözüm var sənə pünhan deməli; Səni gördüm, əl götürdüm dünyadan; Getmə göz önündən, ay Şəkər xanım; Hərcayının, dilbilməzin ucundan; Heç kəs mənim kimi keçib sərindən; Kamil ovçu ölməyincə usanmaz; Tovuz kimi qalxdı çeşmə başından; Görürsənmi oğrun baxan gözəli; Gözəllər sultanı, ay Səlbi xanım; Bir gözəl görmüşəm “Çalqılınc”da; Camalın şöləsi nuri-təcəlla; Dodağın qönçədir, dəhanın sədəf; Baxtım tərəqqidə, işim tənəzzül; Söyütdür zatınız, billəm, mollalar; Hər kəs sərdən keçib, mərdi-mərdanə; Bir şair çıxıbdır Ekəallardan; Bir dili qurumuş kaf, lam, sat dedi; Gözüm qaldı bir alagöz gəlində; Arif olan, gəlin sizə söyləyim; Haq, mey islama haram buyurdu; Könlümün şüşəsi, saqın ki, sınar; Bu dünyada mən təcrübə elədim; Bu dünyada üç şey başa bəladır; Abbasdan Heydərə şikayətim var; Xublar məclisinə güzar eylədim; Addadı zimistan, gəldi novbahar; Bir sevdaya düşdüm, candan usandım; Yaxşı hörmət ilə, təmiz ad ilə; Gedirdim, güzarım düşdü bulağa; Yayda yaylağımdır, qışda oylağım; Oğrun-oğrun daldalardan baxanda; Bilirsən könlümün nədir davası; Ay nazənin, ay qabağın altından; Müddətdir, gəzirəm mən təbib deyə; Ala gözlüm, səndən ayrı düşəli; Ömrüm ah-vay ilə keçdi dünyada; Eşidin, məclisdə arif olanlar; Bilirəm ki, nə bəlalı qul oldum; O cəllad qaşların qəhri, zəhməti; Qabliyyətdə, mərifətdə, kamalda; Hər yetən gözələ gözəl demərəm; Məğrurluq eyləyib, ustadam demə; Yazıq aşıq, vermə ömrünü zaya; Allah, Məhəmməd, Əli deyəndə; On bir aydır mənim üzüm gülmədi; Təzə aşnalıqla köhnə dostluğun; Arif məclisində bir söz söylərəm; Aşiq olan eşqə düşər, dərd çəkər; On səkkiz min aləm, etmiş iki dil; Arif olan insafından keçməsin; Dedim, könül, içmə eşqin camını; İnsan payız ölə, yazda dirilə; Can deməklə candan can əksik olmaz; Sevdiciyim hanı – gözəllər xanı?; Səhər-səhər bağda gəzən nazənin; Göz-gözə baxanda məhəbbət ilə; Axşam-sabah, çeşmə, sənin başında; Gözüm gördü, könlüm qəmdən ayıldı; Adı Tərlan, özü tərlan balası; Şahmar zülflərini görəndən bəri; Cilvələnib, nə qarşımda durubsan; Sallana-sallana gələn Salatın; Tanrı səni qüdrətindən yaradıb; Həcər xanım, qaşın, gözün təhrində; Gərdəninə neçə şahmar dolanıb; Geşt elədim, bu dünyanı dolandım; Səhər çağı mah camalın görəndə; Qərib- qürbət eldə qız sevən oğlan; Dalaşdıq, barışdıq mərhəmət ilə;

Qarışdırma Şəmşəddini, Göyçəni; Çarx dolandı, baxtım tapdı tənəzzül; Ay həzarat, gəlin sizə söyləyim; Nəfs ilə mərifət durub cahada; Binəvanın, müxənnəsin, nakəsin; Loğmadan kəc olan, nütfədən əyri; Aşıq olub tərki-vətən olanın; Pasibanı oldum dost irahının; Sərraf yüz bəzəsə səngi-siyahı; Novruzda bahara deyərlər bəli; Bir adamsan, bir adama namə yaz; Müxənnət zamana, bimürvət fələk; Bahar fəsli, yaz ayları gələndə; Nə sevda tapıbsan, nəyə talıbsan; Bir ay yarım novbahardan keçəndə. Təcnislər: Sağ dəstində qızıl şanə sevdiyim; Hicran düşkünüyəm, gözəl müştaqı; Səndən ötrü ömrüm barın becərdim; O sərxoş yerişin, bu sallanışın; Əlifdən dərs aldım, əbcəd oxudum; Şahmar zülfün bədnəzərdən daldala; Ay nazənin, dərdin mənim canımı; Xudam səni nə xoş gündə yaradıb; Müxənnət, seyraqub, xaini-xəbis; Səhər dost zülfünə şanə çəkəndə; Qarlı dağlar gəldi düşdü araya; Zər-ziba xələti pünhan eylədin; Başına dönüm, ay telli Sənəm; Var olsun Qarabağ, əcəb səfadır; Addadı zimistan, gəldi novbahar; İbtida xəlq oldu küllü kainat; Deyiləm ahəngər, naşı bəzirgan; Şəriətlə təriqəti seçənlər; Arif olan diqqət ilə fəhm elə; Elə qəfil atdın gözün müjganın; İbtida ustaddan dərsim alanda; Gəldi yaz ayları, həsrət çəkir xak; İsmin üç hərfdir, ay çeşmi xumar; Gözəllər sultanı, mələklər şahı; Qəvvas olub cumsan eşqin gölünə; Əlifin hörmüylə, cim fərmanıyla. Dodaqdəqməz təcnislər: El yeridi, yalğız qaldın səhrada; Sarsaq ilə seyrə çıxsan səhraya; Hər kəsin qəsdindən aşıqlıq keçər. Cığalı təcnislər: A bimürvət, həsrətin çəkməkdən; Mərifət bəhrində qəvvasam deyən; İsmin üç hərfi ilə eylərəm bəyan; Arif olan, bir od düşüb canıma; Götürüb sazımı girrəm meydana. Deyişmələr: Aşıq Ələsgər və Zöhrə; Aşıq Ələsgər və Həcər xanım; Aşıq Ələsgər və Qozqara Kötüyü. Gəraylılar: Gözəl, sənə məlum olsun; Qıfıl pəncərədən baxdım; Durum dolanım başına; Gedin deyin o gəlinə; Gözəllər seyrangahısan; Ala gözlü, telli ceyran; Küsmə, ala gözlü dilbər; Səhər çağı çeşmə üstdə; Həsrətin çəkə-çəkə; Gözəl, sənin nə vədəndir; Yar yanında günahkaram; Qədəm qoyub asta-asta; Səhər-səhər sağal verir; Ala gözlü nazlı dilbər; Bir gözəl keçdi yanımdan; Nə baxırsan pəncərədən.

Aşıq Ələsgər. Əsərləri [Mətn]: 2 cilddə /Aşıq Ələsgər; topl. İ.Ələsgərov; tərt. ed.: Ə.Axundov, M.Təhmasib; red. H.Araslı; AzSSR EA. Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutu.- Bakı: Elm, 1972.- C.1.- 326 s.

Kitabın içindəkilər: Gəraylılar: Bilmirəm; Yaylaq; Yeridi; Keşdi; Kəklik; Gəlmədi; Gəlsin; Gözəl; Görəndə;

Gülxanım; Maral; Mən; Öldürəcək bu qəm məni; Tellərin; Üzün məndən niyə döndü; Xəbərin varmı; Xoş gəldin; Ceyran; Əlif, lam.... Gözəlləmə və şikayətnamələr: Bəyistan; Bəylərin; Bu dağlar mənim; Qadın alım; Qaşların; Qırmızı; Dağıstan; Dağlar; Dəli Alı; Dolanım; Dönübdü; Düşdü; Eyləmişəm; Əvəzdi; Zülflərin; İncimərəm; Yavaş get; Yaylaq; Yaraşır; Yaxşıdı; Yaşıldı, yaşıl; Kamil ovçu ölməyincə usanmaz; Kimi; Köynəyinə; Gedibdi; Getmə, amandı...; Gəlibdi; Gözəldi; Gözəllər; Gördüm; Görürsənmi oğrun baxan gözəli; Güləndam; Güllü; Gülpəri; Leyli; Ləzzət çəkər; Müşşgünaz; Nə damağı var; Oynamasin; Ola; Olmaz; Öldürür; Salamatdı; Sarı köynək; Sevgiyim; Seçilmiş; Sənə qurban; Sinəmdə var; Sinən üstə; Telli; Üzün bürümə; Ürəyimdə; Xoş gəldin; Xurşud; Can desin; Şirindi. Ustadnamə və şikayətnamələr: A bivəfa, a bimürvət, nainsaf; Arasında; Bax- bax; Bilə; Varıymış; Qaldı ki, qaldı; Qalmadı; Qana ola; Qoymadı; Qoca bəxtim; Dayanmaz; Dəyməmiş; Dolansın; Döndü, nə döndü; Dönübdü; Dünyada; Eylə; Eylər; İtibdi; İçində; Yazıq; Yaman at; Yandırır; Yaxşıdı; Yaxşı xanım; Yetmədi; Kəsildi; Getdi; Gərəkdi; Mənəm; Məni; Mənim; Nəfslə mərifət; Nişanası; Ola bilməz; Olar; Olacaqdı; Olmaz; Olmaz-olmaz; Olmuşam; Olmuşam mən; Tapılmaz; Töküldü; Çəkirsən; Çəkməyə; Çıxıbdı. Həcv və hərbə-zorbalar: Annax bəy; Qərib-qürbət eldən qız sevən oğlan; Qohum bildik, qoyduq adam yerimə; Danışma; Düşərsən; Düşmüşəm; İndi; Yaxşı hörmət ilə, təmiz ad ilə; Gəlsin; Görmədim; Mənim; Məhəmməd; Olmaz; Sığışmaz; Hayıfsan; Şair Nağı; Bağlamalar; Ay nədən oldu; Bizdən salam olsun arif olana; Biləsən; Bu günləri bir hikmətə tuş oldum; Danışaq; Yeddidi; Olur; Sübhün çağı bir hikmətə tuş oldum. Müstəzad qoşma: Dörd kitab hər yana yolu göstərir. Dildönməz: Bax-bax. Qoşayarpaq: Düşdü. Təcnislər: Ayağa Qarqar; Ay ana, ana; A yara məndən; A yəməndədi; Ay “sin”ə, “sin”ə; A yüzə tək- tək; Ay üzə-üzə; Biri “sin”; Bu dala bax, bax; Dağıt “əmmə”ni; De bir üz, bir üz; Yazıq “əmmə”ni; Yaradar məni; Yara yetirər; Narın üz; Nəqa nə mindi; Nəs ağı belə; Sayılam məni; Sarı, görəndə; Sini-sin; Ha bular, bular; Ha lala çıxar; Həmayil eylə. Cığalı təcnislər: Ay ağa məni; Başa-baş; Dal- dala; Üz ha üz. Dodaqdəyməz təcnislər: A yağa-yağa; Ayağa,ayağa; Ay ellər qıj-qıj; Qıjhaqıj; Nədi adı; Sə qalı tez- tez; Çata çat. Dodaqdəyməz cığalı təcnis: Nə yaxşı-yaxşı. Müstəzad təcnis: Götürüb sazımı mərdü mərdana. Divanilər: Baş endirir; Verir; Dalbadal; Dünyada; Yetər; Keçmişəm; Gözlə, gözlə sən.

Kitabın içindəkilər: Dodaqdəyməz divanilə: Zəncirləmə; Gəda. Müxəmməslər: Aparır; Artıqdı; Baxın; Bahalıq; Betər; Birə; Bu gün; Deyin; Dolanır; Eləyək; Eləyib; Yeridi; Kimi; Gəlin; Gəlir; Gözəl; Gözələ; Malades; Mələk; Molla; Nədi; Pəri; Pişik; Fatmanın; Xırdaca qız; Həcər; Şapəri; Şah dağı. Deyişmələr: Aşıq Alı ilə deyişmə; Aşıq Musa ilə deyişmə; Aşıq Hüseynlə deyişmə; Qozqara kötüyü ilə deyişmə; Zöhrə ilə deyişmə; Zodlu Məhəmmədlə deyişmə; Həcər xanımla deyişmə; Şair Vəli ilə deyişmə. Qəzəl: İstər. Aşıq Ələsgər haqqında deyilmiş şeirlər: Aşıq Hüseyn.”Şəkər sözüm damağıma yayıldı...”; Mirzə Bəylər.“Guşeyi-səhrada, tənhanişində...”; Növrəs İman. “Böyük şair,- bu dünyanın əlindən...”; “Ovçuyam, yolunda gəzirəm naşı...”. Usta Abdulla. “Arifi-Müəzzəmə, ey nuri-eynim...”. Dastan-rəvayətlər: Ələsgərnən Səhnəbanı; Həcər xanım; Aşıq Ələsgərlə Dəli Alı; Aşıq Ələsgərin Qarabağa toy səfəri; Anaxanımın küsməyi; Aşıq Ələsgərlə Aşıq Hüseyn haqqında rəvayət; Aşıq Ələsgərin Naxçıvan səfəri; Şair Nağı; Aşıq Ələsgərin həyatı haqqında.

Aşıq Ələsgər. Gözüm bir alagöz xanıma düşdü [Mətn]: say-seçmə şeirlər /Aşıq Ələsgər; tərt. ed. M.Qaradaşlı; red. F.Rzabəyova.- Bakı: Yazıçı, 1993.- 144 s.

Kitabın içindəkilər: Dolanır; Dayanmaz; Dolansın; Dönübdü; A bimürvət, axı səndən ötəri; Düşdü; Düşmüşəm; Eyləmişəm; Əvəzdi; İncimərəm; Yavaş get; Yazıq; Yandırır;Yaraşır; Kamil ovçu ölməyincə usanmaz; Bəyistan; Qanan ola; Qaşların; Qırmızı; Qoymadı; Dağıtsın; Kimi; Köynəyinə; Gedibdi; Getmə amandı; Getmə göz önündən, ay Şəkər xanım; Gözəllər; Görürsənmi orğun baxan gözəli; Güləndam; Güllü; Gülpəri; Məni; Müşkünaz; Nə damağı var; Oynamasın; Ola; Qabliyyətdə, mərifətdə, kamalda; Öldürür; Salamatdı; Sana qurban; Sarı köynək; Seçilmiş; Töküldü; Ürəyimdə; Xoş gəldi; Xurşid; Çəkməyə; Şirindi; Güzarımız sizin otağa düşdü; Ay üzə tək-tək; Biri “sin”; Narın üz; Başa- baş; Dal-dala; Ay ağa mənə; Keçdi; Mən; Tellərin; Üzün məndən niyə döndü; Xoş gəldin; Yaylaq; Bu gün; Gözələ; Arasında; Bilə; Bu dağlar mənim; Bu dünyada üç şey başa bəladı; Varıymış; Qabaqda; Qaldı ki, qaldı; Qalmadı; Qıjhaqıj; Qoca baxtım; Dəyməmiş; Dağlar; Bir ayyarım nobahardan keçəndə; Bəylərin; Dəli Alı; Döndü, nə döndü; Dünyada; Eylər; Eylə; Yaxşıdı; İçində; YaxFşı hörmətinən, təmiz adınan; Yaşıldı, yaşıl; Kəsildi; Getdi; Gərəkdi; Görmədim; Olacaqdı; Ola bilməz; Olmaz; Olmaz-olmaz; Can desin; Çəkirsən; Ayağa Qarqar; Ay ana, ana; Ha bular, bular; Ha lala çıxar; A yəməndədi; A yağa-yağa; Çata-çat; Üz ha üz; “Bismillah irrəhman-irrəhim”, - deyib; Dörd kitab hər yana yolu göstərir; Kimi; Şah dağı; Baş endirir; Keçmişəm; Sidq ilə çağırram şahi- Heydəri; Meracnamə; Nuri-irəhmətdən aldı dəstəmaz; İbtida ustaddan dərsim almışam; Ya Əli; Bu gündə; Ağa; Yalvarıram; Ay nədən oldu; Bizdən salam olsun arif olana; Bu günləri bir hikmətə tuş oldum; Yeddidi; Olur; Sübhün çağı bir hikmətə tuş oldum; Bir şair çıxıbdı Yekəallardan; Qohum bildik,qoyduq adam yerinə; Danışma; Düşərsən; Köpəkoğlu; Məhəmməd; Sığışmaz; Uzaq vilayətdən qız sevən oğlan; Xəbərin varmı; Hayıfsan; Çıxıbdı; Şair Nağı; Olmaz; Mollalar; Eyləyək; Aparır; Bahalıq; Eyləyib; Pişik.